Quarantaineplicht voor werknemers? Pure intimidatie

De quarantaineplicht die sinds 31 december wordt opgelegd aan mensen die minstens 48 uur in een buitenlandse ‘rode zone’ hebben verbleven, mist elke wettelijke basis. Meer nog: de sancties die aan een eventuele overtreding worden gekoppeld, maken de maatregel tot pure intimidatie, niet het minst tegenover nietsvermoedende werknemers.

Wie op vakantie vertrok, kreeg ergens onderweg te horen dat hij of zij bij thuiskomst verplicht in quarantaine moet. Een dag later kreeg die bovendien te horen dat hij of zij kon fluiten naar een vergoeding daarvoor. Ook al voldoe je aan alle voorwaarden om tijdelijke werkloosheid te krijgen, en ook al overtrad je geen enkele regel, toch krijg je een sanctie in de vorm van een stevig inkomensverlies. Want tijdens de quarantaine krijg je geen loon of uitkering.

Het argument dat de Rijksdienst voor Arbeidsvoorziening en de minister van Werk, Pierre-Yves Dermagne (PS), aanhalen, is dat ‘reizen naar die regio’s toch sterk afgeraden was’. Ook roken raadt de overheid al enige tijd sterk af. Heroïnegebruik trouwens ook. Als verslaafden eens een regel overtreden, worden ze niet van de ziekenkas gegooid – gelukkig maar.

Nu wordt een werknemer die een retroactieve, niet-bestaande – want geen wettelijk onderbouwde – regel overtreedt, wel bestraft. Dat creëert een precedent. Bovendien wordt de deur opengezet om ook een uitkering of tegemoetkoming te ontzeggen aan mensen die lijden aan kanker, obesitas, diabetes, hart- en vaatziekte, of gelijk welke aandoening waarvan de oorzaak kan liggen bij een ongezonde levensstijl die door de overheid al sinds jaar en dag ten stelligste wordt afgeraden. Te weinig bewogen? Te veel sigaretten gerookt? Net iets te vaak, te enthousiast van bil gegaan met wie u maar kon krijgen? Misschien staat u er binnenkort ook alleen voor.

U mag zich in het buitenland zo voorbeeldig als wat hebben gedragen: ver van alles en iedereen, in open lucht, met mondmasker, alles erop en eraan, toch wordt u gesanctioneerd én verplicht opgesloten in eigen huis. En dan nog enkel op basis van een mededeling in de pers, niet op basis van een wet.

Nog maar eens duizenden kerngezonde werknemers mogen niet werken. En dat wanneer de uitgaven in de werkloosheid én in de arbeidsongeschiktheid al de pan uit swingen, én het ergste nog moet komen. Om nog te zwijgen van de werkgevers die het werk nu al vaak amper georganiseerd krijgen wegens alle andere quarantaineverplichtingen van hun medewerkers.

Waarom komen er geen fijnmazigere maatregelen? We hebben een strategie nodig die de meest kwetsbaren in onze samenleving beschermt, en met gerichte sneltests zo snel mogelijk besmettingen diagnosticeert. Zo kun je ook de continuïteit van onze bedrijven, net zoals die van onze scholen, verzekeren.

Dat we collectief verrast waren in maart, bij de start van de coronacrisis, daar valt iets voor te zeggen. Maar dat kan bijna tien maanden later echt niet langer het excuus zijn om als overheid met de grove borstel door onze economie, ons welzijn, en onze grondrechten te gaan.

Nog dit: het inkomensprobleem tijdens de verplichte quarantaine lossen de slimsten onder de getroffen werknemers op door een ziektebriefje te versieren om zo alsnog gewaarborgd loon te krijgen, betaald door de werkgever. Onverantwoord? Jazeker. Dat de federale overheid als een onvervalste cowboy, los uit de heup schiet, is dat nog veel meer.